انجیر نارس

برای تو مینویسم
برای تو که خیلی دوستت دارم
تویی که هروقت فکر میکنم شاید این یک بن‌بست باشد، می‌آیی و یک راه تازه باز میکنی.
تویی که جز دوست داشتنت می‌توانی بی‌آنکه بدانی به من بیاموزی و من شاگرد زرنگی‌ام این را اعتراف میکنم، اما عالمی‌ام که عمل کردن را دیر می‌آموزد.
بدان که این روزها تمرین وسعت قلب میکنم. و هرگاه راه و چاه این تمرین‌ها را گم کنم از روی دستت تقلب میکنم.
تو همانی که دوست داشتنت آنقدر آسان است که قلب نیمه‌سخت و نیمه‌خام مرا به لطافت وا میدارد.
ای به سیاق خود رها، امیدوارم دوست داشتن من هم کار آسانی باشد.